Kees
Thijssen is weer helemaal terug Eric
van Dusseldorp Kees
Thijssen, de internationaal grootmeester die in de jaren 2003-2007 vijf
Nederlandse titels op rij won maar daarna een beetje in de versukkeling
raakte, is weer helemaal terug. In het sterk bezette Groningen Seaports
Masters 2010 eindigde hij samen met wereldkampioen Alexander Schwarzman op
een gedeelde eerste plaats, coryfeeën als Alexej Tsjizjow, Guntis
Valneris en Alexander Baljakin ruimschoots achter zich latend. Misschien
is Groningen Seaports wel het beste internationale toernooi dat Thijssen
ooit heeft gespeeld en in deze vorm had hij wellicht een gooi kunnen doen
naar de wereldtitel waar straks in Emmeloord om gestreden gaat worden.
Maar… de in Amsterdam wonende Brabander heeft zich voor deze mondiale
titelstrijd domweg niet weten te plaatsen. En dat is jammer, want dammend
Nederland snakt na alweer bijna een kwart eeuw naar een wereldtitel bij de
senioren. Thijssen
speelde strategisch sterk, maar deed af en toe ook puur slimme zetten,
anticiperend op fouten bij de tegenstander. Een goed voorbeeld is zijn
winstpartij tegen Zoja Golubeva. Wit:
Z. Golubeva – Zwart: K. Thijssen Zie
diagram. Door enkele wat suffige manoeuvres is veelvoudig
ex-dameswereldkampioene Golubeva wat aan lager wal geraakt. Toch
is er nog niets beslist.
Wit: G. Valneris – Zwart: N. Samb
Zie
diagram. Gespeeld was 37-31? en de Afrikaan ving op met 19…, 12-18?;
en bereikte later met enige moeite remise. Een prachtige en unieke
combinatie was evenwel mogelijk door (24-30!!). Nu volgt op 31x22 (30-34)
etc. met vernietiging. Dus: 35x24 en nu (13-19!!) 24x4 (25-30) 31x22
(30-34) 39x30 (20-24!! een zeer opmerkelijk keuzemoment) en nu volgt op
29x20 (15x35) 4x15 (5-10) 15x4 (8-13) 4x18 (12x32) 38x27 (17x46) en op
30x19 (8-13, het derde keuzemoment!) 4x18 nog de beste (12x32) 38x27
(17x46) 19-13 en (46-14!) staat zwart gewonnen, wat de computer nog eens
overduidelijk bevestigt. Groninger
Martin Dolfing, de plaatselijke favoriet van het twaalf spelers tellende
rondtoernooi, bereikte een
uitstekende gedeelde derde plaats. Het had een ongedeelde kunnen zijn, als
hij niet onnodig van Schwarzman had verloren. Wit: M. Dolfing – Zwart: A. Schwarzman
Zie
diagram. De
inleiding van een vrijwel a tempo gespeelde zettenreeks. Wat bezielde
Dolfing? Dacht hij “Ik sta toch verloren en ik doe maar wat?” of “Ik
zie de remise en ga er rechtstreeks op af.”? In elk geval verliest de
partijzet. Remise is 33-28 met op (44-49) zowel 28-22 als 24-20 en op
(44-50) 28-23 (50-44) 24-20 en hoe nu verder? 57…,
44-50; 58. 33-29, 50-45; 59. 29-24, 45-23; 60. 47-42, 26-31; 61. 42-38,
31-36; en
wit gaf het op. |