Goed nieuws voor Kameroeners
Eric van
Dusseldorp
Ze waren van harte uitgenodigd voor het Open Kampioenschap van Nederland, het vijftal dammers uit het Afrikaanse land Kameroen. En het was aanvankelijk de vraag of ze er ook daadwerkelijk zouden zijn. Want het is tegenwoordig niet meer zo gemakkelijk om vanuit dergelijke contreien, ook al is het maar voor tijdelijk, naar het kikkerlandje te komen: Meneer, wat komt u hier doen? Dammen? Ja, dat zeggen ze allemaal! Maar de Nijmeegse toernooiorganisatie had hen een goed doortimmerde uitnodiging gestuurd en de visa waren in orde. Op 24 juli stonden ze alle vijf keurig op Schiphol te wachten op de toernooiorganisatie om naar Nijmegen vervoerd te worden. “Heren, ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat jullie van harte welkom zijn op het damtoernooi. Het slechte nieuws is dat jullie, wat de accommodatie betreft, het vooralsnog moeten doen met stapelbedden in een zalencomplex.” Onder licht gemor vertrokken de vijf heren in een tweetal wagens richting de Gelderse universiteitsstad. De Kameroeners konden direct hun vaardigheden op het dambord laten zien en die bleken niet gering. Van het wereldkampioenschap in Moskou, enkele jaren geleden, was al bekend dat ze uitstekend kunnen dammen. Men kan zich afvragen waar ze het vandaan halen: in het Afrikaanse land zijn geen trainingen, amper damboeken en geen damverenigingen zoals in Nederland. Ze spelen op straat, vaak op in het zand getekende borden met coladoppen. Er wordt steevast met veel bluf en bombarie en doorgaans om geld gedamd. Gestudeerd of geanalyseerd wordt er nauwelijks, alleen gespeeld. Na drie rondes hadden de vijf Afrikanen zich met sterk spel in het bovenste deel van het 134 deelnemers tellende klassement genesteld. Terug in het stapelbeddencomplex wachtte hen evenwel een onaangename verrassing: de eigenaar wilde wel eens geld zien. Een van de Kameroeners kwam naar voren: “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat de Kameroense dambond beloofd heeft geld aan ons over te maken. Het slechte nieuws is dat dat niet is gebeurd.” “Mooi, heren” sprak de eigenaar “Dan heb ik goed nieuws en slecht nieuws voor jullie. Om te beginnen het slechte nieuws: jullie worden verzocht je boeltje te pakken en te vertrekken. Het goede nieuws is dat er op het Centraal Station van Nijmegen bankjes zijn waarop je kunt slapen.” En zo konden de vijf vrolijke vrienden die nacht buiten slapen, in de striemende regen en met de eerst binnenkomende trein als wekker. Nauwelijks uitgerust maar ruimschoots op tijd verschenen ze achter de borden. Hun speelkracht had onder de omstandigheden niet geleden. Drievoudig Nederlands kampioen Kees Thijssen kreeg van een van hen, Lucien Thomy Mbongo, alle hoeken van het bord te zien en kon alleen met grote moeite naar een 1-om-3 remise-eindspel kruipen. De organisatoren van het toernooi kregen rode oren toen ze hoorden van het nachtelijke avontuur van de Kameroeners. Ze lapten wat geld bijelkaar en zochten contact met het goedkoopste hotel van Nijmegen en omgeving, het beruchte Catherinahotel. De spelers werden geroepen. “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws voor jullie.” “Begin maar met het slechte nieuws.” repliceerde een van de Afrikanen. “Nee, eerst het goede nieuws. De toernooiorganisatie betaalt voor jullie een kamer voor de rest van het toernooi. En het slechte nieuws: jullie moeten wel met z’n vijven op die kamer. . .” Inmiddels was een van de Kameroense dammers, Flaubert Ndonzi, aan kop van het klassement gekomen, een positie die hij tot de laatste ronde wist vast te houden. Toen wachtte de Nederlandse crack Kees Thijssen. Bij remise zou Ndonzi het toernooi winnen, maar er leek iets geknakt bij het natuurtalent. Iedereen dacht dat Thijssen de stand van diagram 1 wel zou winnen.
Zwart: K. Thijssen – Wit: F. Ndonzi. Na 49. 37-32, 7-12?; (hoe 7-11 wel wint zien we in de volgende rubriek) 50. 32x21, 26x17; richtte Ndonzi zich tot zijn tegenstander: “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat je de sterkste speler van het toernooi bent.” Thijssen glom van oor tot oor. “Maar nu het slechte nieuws: naar de toernooizege kun je fluiten, want ik ga het nu remise maken!” Er volgde 51. 33-29, 14-19; 52. 38-33, 19x30; 53. 25-20, 15x24; 54. 29x20, 13-19; 55. 34x25, 19-24; 56. 20x29, 23x43; 57. 25-20, 43-48; 58. 20-15, 48-42; 59. 36-31, 42x24; 60. 15-10, 24-33; 61. 10-5; en er zat geen winst meer in voor zwart. Flaubert Ndonzi uit Kameroen was Open Nederlands kampioen!
Na afloop pimpelde de organisatie nog wat na over het toernooi. “Ik heb nog met de Kameroeners gesproken, ze waren toch heel tevreden over het toernooi.” “Dat is mooi om te horen, dat is goed nieuws.” “Maar er is ook slecht nieuws. Volgend jaar komen ze weer. Met z’n dertigen. . .”
|