Inspiratie
uit eigen compositie Door
Eric van Dusseldorp De meest spectaculaire partij van de zevende ronde van de bondscompetitie was misschien wel die tussen Cor van Dusseldorp en Martin van Dijk, wedstrijd RDC Rijnsburg – IJmuiden, Hoofdklasse B. Van Dijk manifesteerde zich als reuzendoder door een speler te verslaan die bijna 200 ratingpunten meer heeft. Toch had het ook anders kunnen aflopen.
1. 32-28, 17-21; 2. 34-29, 11-17; 3. 40-34, 7-11; 4. 31-26, 1-7; 5. 45-40, 19-23; 6. 28x19, 14x23; 7. 37-31, 10-14; 8. 41-37, 14-19; 9. 46-41, 20-25; 10. 50-45, 5-10; 11. 38-32, 9-14; 12. 33-28, 3-9; 13. 29-24, 19x30; 14. 35x24, 21-27; 15. 31x22, 18x38; 16. 42x33, 23x32; 17. 37x28, 14-20; 18. 34-29, 10-14; 19. 43-38, 14-19; 20. 40-35, 19x30; 21. 35x24, 9-14; 22. 44-40, 14-19; 23. 40-35, 19x30; 24. 35x24, 4-9; 25. 45-40, 9-14; 26. 38-32, 12-18; 27. 28-23, 7-12; 28. 32-28, 16-21; 29. 36-31(!),… Deze zet lijkt te scherp, maar is analytisch de beste. Alleen weten beide spelers niet waarom. 29…,
18-22; 30. 40-34,
21-27?;
Waar
haalt die Boomstra het vandaan, zou je zeggen. Nou, die vraag is niet zo
moeilijk te beantwoorden. Van een compositie van hemzelf met vrijwel precies
dezelfde combinatie. Namelijk (cijferstand: zwart: 2, 8, 10, 12, 13, 14, 16, 17,
20, 22, 25, 27 / wit: 23, 26, 28, 29, 31, 33, 34, 35, 38, 39, 47, 48): 35-30
(27×36) 30-24 (10-15) 23-18 (12×43) 34-30 (43×23) 26-21 (20×38) 21×3 (25×34)
3×29 en er volgt nog een zeer ingewikkeld, maar gewonnen eindspel. |