|
Jesse Bos vloert Rus Kalmakov
door Eric van Dusseldorp Het zal de meeste dammers niet ontgaan zijn, dat het oude vertrouwde speeltempo van een dampartij (twee uur per persoon voor de eerste 50 zetten, vervolgens steeds één uur voor de erop volgende 25 zetten), het afgelopen jaar stevig ter discussie is komen te staan. Op het Damweb Forum, een nieuwsgroep voor dammers ( http://www.startforum.nl/cgi-bin/damweb/Ultimate.cgi of vanuit de startpagina van Damweb op de button ‘Forum’ klikken) is er uitgebreid over gediscussieerd waarna het bestuur van de Koninklijke Nederlandse Dambond met een voorstel aan haar leden kwam: laten we een dampartij beperken tot de duur van maximaal vijf uur, waarbij er geen sprake is van een tijdcontrole. Spelers zijn dan zelf verantwoordelijk voor de indeling van de hen beschikbare 2 ½ uur per persoon.Een nogal eigenzinnig voorstel, dat nou niet bepaald als een soort grote gemene deler uit de Forum-discussie te destilleren viel. Toch was er in de KNDB-ledenvergadering de nodige steun voor, al werd er direct aan toegevoegd dat het niet verstandig zou zijn om over deze belangrijke kwestie over één nacht ijs te gaan. Uiteindelijk werd besloten de leden zelf te raadplegen. En zo kon het gebeuren, dat vóór de aanvang van de derde ronde van de bondscompetitie alle spelers uit de hoofd-, eerste en tweede klasse een enquêteformulier overhandigd kregen, met daarop twee vragen: 1.Bent u voor verkorting van de speelduur tot plm. 5 uur per partij? 2. Als die partijduurbeperking er komt, vindt u dan een tussentijdse tijdcontrole gewenst? Bij vraag 2 kon men kiezen tussen: ja, 1 ½ uur per 40 zetten; ja, 1 ½ uur per 45 zetten; ja, 2 uur per 50 zetten; ja, 2 uur per 60 zetten; nee. De dammers bleken niet eensgezind, maar een trend valt toch te ontdekken. Bij vraag 1 vond net geen absolute meerderheid (49%) dat de partijduur moet blijven zoals die is. Een kleiner percentage (43%) zag wel wat in de verkorting tot ongeveer vijf uur. De overige 8% had geen mening. Bij vraag 2 was de trend duidelijker: ruim 75% wilde een tussentijdse tijdcontrole handhaven, waarbij nog opgemerkt moet worden, dat sommige, kennelijk verontwaardigde, dammers zich niet over vraag 2 wilden buigen omdat ze vraag 1 al ontkennend hadden beantwoord. Het percentage ‘tijdcontrole handhaven’ ligt dus vast hoger dan 75%. Van de ‘tijdcontrole-handhavers’ bleek een grote meerderheid (61%) het bestaande aantal van 50 zetten per 2 uur te willen aanhouden. Handhaven dus, die tijdcontrole. Dammers vinden het wel geinig, zeker spannend en het is ook zo vertrouwd om na een kleine vier uur her en der in de speelzaal getimmer op de damklok te horen. In tijdnood worden ook meer fouten gemaakt waardoor het remisepercentage (ook zo’n hot item in de damwereld) in gunstige zin kan worden beïnvloed. Loopt de speelduurdiscussie derhalve uiteindelijk af met de bekende sisser, oftewel: men heft het glas, men doet een plas en alles wordt weer zoals het was? Misschien toch niet. Een zeer voor de hand liggende aanpassing van de speelduur, die niet op het enquêteformulier te ontwaren was maar die, gezien de bovenstaande uitslagen, op een breed draagvlak had kunnen rekenen, is: 50 zetten per persoon in twee uur, vervolgens na de tijdcontrole een heel uur per persoon voor de gehele partij. Een wedstrijd duurt dan nooit langer dan zes uur, de aantrekkelijke (zie de enquête-uitslagen) tijdnoodfase blijft gehandhaafd en na de klokcontrole heeft een speler de tijd om even de benen te strekken, een consumptie te bestellen, naar de andere borden te kijken, om vervolgens nog minstens drie kwartier over te hebben om dat vermaledijde 5-om-2 dammeneindspel tot winst te voeren. Maar na zes uur dammen is het dan toch echt over en uit, kan het speellokaal worden gesloten en kan er nog gewoon worden meegegeten uit de kookpot van moeder de vrouw… Een partij uit de wedstrijd Cema De Vaste Zet (Geleen) – IJmuiden (Eerste klasse A). Na een zinderend openings- en middenspel volgde uiteindelijk een grote afruil met een ongeveer gelijke stand als gevolg. Maar toen iedereen begon te geloven in een verrassende remise van Jesse Bos tegen de als veel sterker bekend staande Rus Alexander Kalmakov (deelnemer aan het afgelopen WK!) kreeg de IJmuiden-speler plots de kans om zijn grote tegenstander te vloeren; hij liet dat niet na! Zwart: J. Bos - Wit: A. Kalmakov 1. 33-29, 17-22; 2. 39-33, 11-17; 3. 44-39, 6-11; 4. 50-44, 1-6; 5. 32-28, 19-23; 6. 28x19, 14x23; 7. 31-27, 22x31; 8. 36x27, 10-14; 9. 35-30, 20-25; 10. 40-35, 5-10; 11. 37-32, 14-20; 12. 41-37, 10-14; 13. 46-41, 14-19; 14. 41-36, 17-22; 15. 30-24, 22x31; 16. 36x27, 19x30; 17. 35x24, 11-17; 18. 47-41, 6-11; 19. 41-36, 17-21; 20. 44-40, 21-26; 21. 40-35, 4-10; 22. 35-30, 9-14; 23. 45-40, 11-17; 24. 40-35, 14-19; 25. 33-28, 17-22; 26. 28x17, 12x21; 27. 39-33, 7-11; 28. 33-28, 11-17; 29. 38-33, 10-14; 30. 42-38, 3-9; 31. 43-39, 18-22; 32. 27x18, 23x12; 33. 49-43, 17-22; 34. 28x17, 19-23; 35. 29x7, 20x40; 36. 35x44, 2x22; 37. 32-28, 25x34; 38. 28x17, 21x12; 39. 39x30, 14-19; 40. 30-25, 13-18; 41. 43-39, 8-13; 42. 36-31, 12-17; 43. 33-28?? (zie diagram), 18-23! en wit liet de schijf maar vallen via 28-22 met een volstrekt kansloze nederlaag als gevolg. Niet beter was 38-32 vanwege (15-20!) 25x3 (13-18!) 3x21 (16x38) en ondanks een schijf meer staat zwart volkomen verloren!
|