|
Tegenstander moet wat meewerken
Eric van Dusseldorp
Ron Heusdens is de nieuwe Nederlands kampioen en daar kan toch eigenlijk iedereen wel vrede mee hebben. De Schiedammer was een ronde voor het einde al zeker van de titel dankzij de regel dat bij gelijk eindigen het aantal overwinningen de doorslag geeft. Reden voor hem om de avond voor de slotpartij al een klein feestje te bouwen en zijn rivalen op champagne te trakteren. Heusdens maakte het die avond wellicht wat later dan zijn opponent van de volgende dag, de tot Nederlander genaturaliseerde Alexander Baljakin. Deze voormalige Wit-Rus had in de laatste ronde dan ook niet zoveel moeite om Heusdens weg te tikken en nog in punten gelijk met hem te eindigen. Ook Hein Meijer kwam door een overwinning in de slotronde nog langszij, waarna de geldprijzen in drieën werden verdeeld. Maar Heusdens bekommert zich niet zo om een paar euro’s meer of minder, zolang de titel maar binnen is.
Toch was een enkeling van mening dat er aan Heusdens’ titel een smetje kleeft. Dit vanwege diens nederlaag in de slotronde en het alsnog langszij laten komen van Baljakin en Meijer. Maar die wat zure persoon werd op een internetforum de oren gewassen door de bekende toernooi-organisator Henk de Witt: “De kampioen is kampioen, klaar. Stel dat jij (Ron Heusdens, EvD) de champagne had uitgesteld tot na het toernooi. Alleen een colaatje en vroeg naar bed om De Bal (Dit is een bijnaam van Alexander Baljakin, EvD) te verslaan. Topsportmentaliteit, discipline, brandende eerzucht, je kent dat wel. En De Bal had zich uit verdriet om het wederom missen van de titel in een ruige witte nacht gestort met veul drank en wilde wieven. Stel... En de volgende ochtend had een nog licht benevelde Baljakin een fitte Ron Heusdens van het bord gezet. Dan was je nog volkomen terecht kampioen geweest. Nogmaals gefeliciteerd, kampioen!” En zo is het maar net.
In de voorlaatste ronde stelde Ron Heusdens zijn titel veilig door een fraaie zege op Pim Meurs. Zie diagram. Wit: R. Heusdens – Zwart: P. Meurs
De witspeler deed hier een zet die niet iedereen zou doen. Want is schijf 47 niet de belangrijkste bewaker van zwarts opgedrongen randschijf op 36? 43. 47-42!, 11-16; 44. 42-38, 12-17; 45. 38-32, 17-21; 46. 28-23, 18-22; 47. 27x9, 20-25; 48. 29x20, 25x3; 49. 23-19, 3-9?; Af en toe moet de tegenstander natuurlijk wat meewerken. In plaats van (3-9) had (21-27, x27) gevolgd door (27-32, 36-41-47) remise opgeleverd. 50. 33-28, 21-26; Want op (21-27, x27) volgt 28-22! en 19-13. 51. 32-27! Het hoogtepunt van de partij en misschien wel van het toernooi. Want de doorbraak (26-31) 37x26 (36-41) verliest heel fraai door 44-40!! (35x31) 26x46 met dubbele oppositie. Zwart moet dus nog een schijf offeren. 51…, 16-21; 52. 27x16, 26-31; 53. 37x26, 36-41; Ondanks drie schijven meer is winnen nogal lastig. Sterker nog, het is analytisch remise! Heusdens neemt zijn beste kans waar. 54. 16-11, 41-46; 55. 28-22, 46x14; 56. 11-7, 14-25; 57. 22-17, 25x48?; Opmerkelijk genoeg slaat Meurs naar 48 in plaats van naar het meer voor de hand liggende veld 43. De ingewikkelde computer-remise na (25x43!) valt buiten het bestek van deze rubriek. In de partij won wit na 58. 7-1, 48-37; 59. 26-21, 37-26; 60. 1-45, 9-14; 61. 45-50, 26-48; 62. 17-11, 48-43; 63. 21-17, 43-34; 64. 50-45, 34-43; 65. 11-7, 14-20; 66. 44-39 en Heusdens kon met zijn eerste nationale titel worden gefeliciteerd.
De oplossing van het probleem van vorige week (auteur E. Zubov, wit: 10, 16, 18, 21, 27, 29, 38, 40, 42 / zwart: 1, 7, 11, 12, 19, 23, 28, 34, 45) luidt: 17, 12, 7, 38, 4 en hoe bizar ook, wit staat gewonnen. Zie diagram.
Het scherpste vervolg is damhalen: (50). Wit slaat dan 33!!, zwart moet meerslag nemen (45) waarna wit met 6! door een bekende opsluiting wint. Grandioos!
Ter oplossing een eerste publicatie van P. Kuijper uit Hoorn. Zie diagram. Wit begint en wint.
|