|
Eric
van Dusseldorp De
kwalificatiewedstrijden voor de finale van het kampioenschap van Nederland
leverden één debutant op: Noord-Hollander Steven Wijker, die in de landelijke
competitie uitkomt voor eersteklasser SNA. Wijker startte slecht door al in de
eerste ronde te verliezen van de relatief zwakke Pepijn van den Brink, maar wist
zich in het verdere verloop door zeges op Jan Jacobs, Fred Passchier, Frank Teer
en Jochem Zweerink te plaatsen voor Nederlands belangrijkste individuele
toernooi. Wit:
J. Jacobs – Zwart: S. Wijker
Zie
diagram. De zwartspeler ging de hele partij aan de leiding en heeft zijn
tegenstander een wat uiteengeslagen stand bezorgd. Toch, en dat zie je wel vaker
in dit soort standen, staat wit opeens beter. Maar dan moet wel 37-31! worden
gespeeld. (17-22) is dan verhinderd door 34-30 en na (10-14) houdt wit de strijd
met 44-40! gaande met aardige perspectieven. Maar na wits volgende zet slaat het
voordeel over. 36. 27-21?, 10-14; 37. 45-40, 18-22!; 38. 36-31?,… Wit
wil (11-16) door plakkers blijven verhinderen, maar overziet zwarts trucje. 38…,
13-19!; 39. 24x13, 11-16; Wit gaat een schijf verliezen, maar de strijd is
nog niet voorbij. 40. 39-33, 16x36; 41. 33-29, 25-30 zwart moet wel; 42.
29x7, 30x50; 43. 7-1, 17-21! Inderdaad de beste voortzetting. 44. 26x28,
50x4; 45. 40-35, 14-20?; Maar
nu gaat de witte schijf op 35 oorlog maken met zijn tegenspeler op 20 met
remisekansen tot gevolg. Na (14-19) daarentegen gaat zwart gedecideerd winnen. 46.
35-30!, 4-27; 47. 38-33, 27-22; 48. 33-29?,… maar nu staat zwart weer op
winst. Kingsrow geeft een verrassende remise aan door 1-34! – de enige – en
nu op (22x44) 34-18, dreigt met de afruil 37-31 waarna er een eindspel
overblijft dat zwart niet meer kan winnen, en op (22x50) 34-43 met opnieuw de
dreiging 37-31. 48…,
22-28;
49. 37-31, 36x27; 50. 29-24, 20x29; 51. 1x34, 27-31; 52. 34-29, 31-36; 53. 30-25, 28-19, en
wit gaf het op. Dat
klassieke standjes dikwijls remise zijn, is bekend. Maar dat het in dit soort
posities soms enorm kan spoken eveneens. Wiebe van de Wijk, de Nederlander die
met zijn sponsorplaats een uitstekend resultaat boekte tijdens het laatste
wereldkampioenschap, ging in de diagramstand volledig de mist in. Wit:
W. van der Wijk – Zwart: K. Posthumus
Wat
is, met wit aan zet, de stand waard? Het antwoord is ondubbelzinnig: wit staat
huizenhoog gewonnen. Twee simpele zetten volstaan: 39-34 (20-24) 44-39 en
ofschoon het er misschien op lijkt dat zwart wanhoopscombinaties kan nemen, zit
er niets in en kan er geofferd worden. Bijvoorbeeld (23-29, x29) en nu simpel
27-22 etc. Maar
Van der Wijk koos voor het verliezende pad door de volgende vingerzet te spelen.
39. 27-22??, 18x27; 40. 31x11, 16x7; 41. 36-31 de enige, 21-27!; 42.
31x22, 12-18; 43. 22-17 de enige, 7-12; 44. 28-22?,… Wit
kan hier nog nipt remise maken met de combinatie 39-34 (12x21) 34-29 (23x45)
44-40 (45x34) 28-23 (19x39) 38-33 (39x28) 32x3 (21-27) 3-12 (27-31, nog de beste
kans) 12x40, alleen zo! (31x42) 40-35 (13-18) 35-40 (18-22) en nu geen 40-29
vanwege (42-47) 29x15 (22-27 etc.) maar 40-23 en zwart kan niet meer winnen. Nu won zwart door 44…,
12x21;
45. 22-17 21x12 46. 32-27 20-24 47. 37-32 14-20 48. 25x14 19x10 49. 33-28
13-19 50. 40-34 10-14 51. 44-40 8-13 52. 40-35 23-29 53. 34x23 18x29 54. 38-33
29x38 55. 32x43 12-18 en wit gaf het op. Ook
de nieuwe opgave is van P. Kuiper uit Hoorn. Zie diagram. Wit begint en wint.
|