|
Verstrooide
damprofessor Door
Eric van Dusseldorp Alexander
Baljakin liet het beste spel zien tijdens de NK-finale en werd daarom terecht
Nederlands Kampioen. Smaakmaker was echter de 62-jarige Haagse damprofessor
Frits Luteijn. Zijn partijen, waarin doordachte strategieën werden afgewisseld
met verstrooide blunders, eindigden meestal niet in remise en waren het aanzien
meer dan waard. Door goede en minder goede momenten af te wisselen, eindigde de
theoreticus waar hij uiteindelijk thuishoort: in de middenmoot.
Diagram
1. De zwartspeler heeft met fraai spel een gewonnen positie bereikt, en had de
partij rustig kunnen uitspelen. Een plausibele variant: (3-9) 40-34 (9-13) 42-38
(7-11) 35-30 (28-32) 45-40 (32x43) 39x48 (27-32) 31-26 (22-28) 33x22 (17x28)
36-31 (12-17) 48-43 (11-16) 40-35 (17-22) 43-39 (16-21) 26x17 (22x11). Maar
Luteijn wilde de zaak forceren. De gevolgen waren rampzalig: 40…, 18-23??;
41. 29x18, 12x23;
42. 39-34!, 28x19; 43. 35-30,
25x34; 44. 40x18, 22x13;
45. 31x2,… en 2-0.
Diagram
2. Er valt niets aan te merken op Luteijns strategische behandeling van deze
positie, al had zwart het ergens wel beter kunnen doen. 41.
38-32?, 18-23; 42. 37-31, 8-12;
43. 31-26, 20-25?; Hier dus. Ludwig had kennelijk geen vertrouwen in (12-18!) 42-38 (18-22) 27x29 (24x22) 34-29 met een uit elkaar gespeelde positie. Toch was hij hiermee nog nipt binnen de remisegrenzen gebleven. De partijzet leidde tot een walk-over. 44.
48-43, 24-29; 45. 43-38, 29x40;
46. 35x44, 25-30; 47. 42-37,
19-24; 48. 28x19, 24x13;
49. 44-39, 13-18; 50. 32-28,…
en zwart moest offeren en verloor. Na
afloop werd de verstrooide damprofessor er fijntjes op gewezen dat in de
diagramstand 28-22 (17x28) 27-21 (16x27) 37-32 (28x37) 42x2 veel
gemakkelijker wint! |