Eric
van Dusseldorp Wat
een plezier hadden ze weer, de twee uitgenodigde Afrikaanse
topgrootmeesters Jean-Marc Ndjofang en Macodou N’Diaye tijdens het
afgelopen Thailand Open (3-12 juni 2011). Met kop en schouders staken ze
boven de rest van het deelnemersveld uit, reden temeer om ’s avonds
lekker te gaan stappen in het zwoele Pattaya om vervolgens om acht uur
’s ochtends met een stevige kater weer achter het bord plaats te nemen.
Maar wat maakte het uit, het krachtsverschil met praktisch iedere
tegenstander was zo groot, dat zelfs op halve kracht spelen voldoende was
om de tweetjes aaneen te rijgen. En in het onderlinge duel volstond een
afgesproken remise die dan ook binnen tien minuten op het scorebord stond. Kameroener
Ndjofang en Senegalees N’Diaye leken op een gedeelde eerste plaats af te
stevenen, maar Ndjofangs opponent
Gerard Kolste stak daar in de laatste ronde een stokje voor. In een
lastige klassieke positie combineerde de Nederlander beheerst naar remise
en zo werd Macodou N’Diaye dus winnaar van Thailand Open 2011. Voor
het toernooi had een groep Chinese dammers zich ingeschreven en in
tegenstelling tot vorig jaar kwamen ze ook nog. Erg groot bleken ze niet
te zijn, gemiddeld zo’n een meter twintig. Een enkeling moest op haar
knieën op de stoel zitten om überhaupt nog boven de tafel uit te komen. De
kinderen, die in het land van de rijzende zon worden getraind door niemand
minder dan tienvoudig ex-wereldkampioen Alexej Tsjizjow, deden in het
toernooi heel aardig mee en eindigden in de middenmoot. Een toekomstig
wereldkampioen lijkt er nog niet tussen te zitten, maar de Chinese aanpak
is veelbelovend: begin bij de jeugd en het liefst zo jong mogelijk. Het
was voor de jongens en de meisjes uit dit grote Aziatische land niet zo
maar een damvakantie. Nog veel meer dan in Nederland zijn de resultaten
van het grootste belang en bij het uitblijven daarvan zijn de sancties
stevig. Zo zaten twee kleine Chinese meisjes in de voorlaatste ronde
huilend achter het bord. Nederlagen zaten eraan te komen. Ongetwijfeld
hadden ze gehoord dat dit hun laatste buitenlandse reis als dammer was,
indien ze niet snel een goed resultaat zouden boeken. Wellicht worden ze
zelfs uit de damselectie gezet en trekt de Chinese dambond weer een blik
andere kinderen open. Wit: M. N’Diaye – Zwart: L. Zhan
Diagram.
De latere toernooiwinnaar Macodou N’Diaye had het in de tweede ronde
zwaar tegen een van de Chinese kinderen. Na (18-23!) had Liyang Zhan prima
gestaan. Hij speelde echter 37…, 7-12? en nu begon de witte
aanval te denderen. 38.
27-22, 18x27; 39. 31x22, 6-11; 40. 43-39, 12-18; 41. 39-34!,… Wit neemt een winnend zetje. 41…,
18x27; 42. 28-22, 27x18; 43. 30-25, 19x28; 44. 32x3, 21-27;
45. 3-8, 13-18; 46. 8-35, 2-8; 47. 35x2, 15-20; 48. 25x14, 16-21; 49.
2x16, 27-32; 50. 16x4, 32x43; 51. 14-10, 43-49; 52. 10-5, 49-16; 53. 4-15,
16-49; 54. 15-47, 49-16; 55. 47-41, 16-49; 56. 41-46, 49-16; 57. 5-19;
2-0. Wit: H. Jagram – Zwart: E. Maijenburg
Diagram.
Erik Maijenburg, die verrassend als vierde eindigde, won de prijs voor het
mooiste combinatieve fragment. Met 32…, 8-13! plaatste hij een
lokzet. De witspeler dacht een schijf te winnen met 33. 31-26?,
maar werd verrast door 33…, 22-28!; 34. 33x22, 24x42; 35. 48x37,
9-14; 36. 26x17, 13-18; 37. 22x13, 14-19; 38. 13x24, 20x38; 0-2. In
plaats van 31-26? lijkt ook 34-30 mogelijk. De talentvolle jonge speler
van DVSB had dan gewonnen door (22-28!) 30x8 (28x50) 8-3 (9-14) 3x26 (2-8)
26x3 (20-25) 3x20 (15x42) 48x37 (50-28). Wit: G. Kolsté – Zwart: L. Peters
Diagram.
Na
50. 1-7?
kreeg zwart, in deze volkomen verloren positie, opeens een uitgelezen
remisekans. 50...,
19-23!; 51. 7x20, 32-38; 52. 20x42, 4-10; 53. 15x4, 21-27; 54. 4x31,
26x48; maar
gaf het na 55.
39-33 op. |