|
Anatoli Gantwarg: zuur en geniaal
Eric van Dusseldorp
Er zit nog een aardig staartje aan de rubriek van vorige week, de lange analyse van de gevolgen van 28-22 in de partij Steven Wijker - Mari van Ballegooijen.
Zie diagram.
Analysediagram partij Steven Wijker - Mari van Ballegooijen
44-40 is hier de winnende zet. Maar 45-40 lijkt minstens even kansrijk. Zwart heeft dan echter een goede verdediging in (24-30) 35x24 (19x30). Als zwart tot (30-35) kan komen, dan is zijn positie wellicht weer houdbaar. Wit lijkt een schijf te kunnen winnen door 40-35, maar zwart heeft dan een lelijke verrassing. (18-23) 35x24 (23-28) 32x23 (11-17!) 22x2 (13-19!). Wit kan op drie manieren slaan, maar geen enkele is voldoende om te winnen. Toch zit er nog een heel fraaie actie in voor wit: 24x13 (9x49) 2x35 en nu volgt op (49x46) 42-37 (46x21) 35-8 (26x37) 8x42 en op (49x21) nog mooier 48-43 (!!) (21x49) 31-27 (49x21) 37-31 (26x48) 39-34 (48x30) 35x26. Maar doordat zwart de witte dam tot tweemaal toe van de diagonaal 1/45 af kan halen, is het nog eenvoudig remise: (25-30) 26-12 [en vooral niet 26-48 vanwege 4-9-14] (3-8) 12x3 (30-35) 3-12 (16-21! en 35-40) met remise.
Wit: Anatoli Gantwarg – Zwart: Robin Vogelaar
Uit de wedstrijd Van Stigt Thans – Den Haag. Wie de partijen van de Wit-Rus Anatoli Gantwarg naspeelt, kan tot geen andere conclusie komen dan dat deze man een enorme vreugde in het spel heeft. Maar vreemd genoeg straalt hij dat totaal niet uit. Hij gedraagt zich zuur, zowel voor, tijdens als na de partij. En hij schrijft vervelende stukjes over dambestuurders. Maar zijn winst, in de zesde ronde van de bondscompetitie, tegen de jeugdige Robin Vogelaar is om van te smullen. Wat zien we in de diagramstand.
Zwart heeft heel verdienstelijk gespeeld, maar staat inmiddels in de ‘hoge’ kettingstelling. Het is evenwel de vraag of wit genoeg ‘kracht’ in zijn stand heeft om e.e.a. uit te buiten. Verder valt de hangende schijf op 30 op. Dat schreeuwt als het ware om een opmars 49-44-40-35. Dan staat er tenminste nog een hekje. De computer vindt dat wit na 47-42 toch wel aardige kansen heeft, maar wat Gantwarg doet is redelijk geniaal: hij laat de hangende schijf de hangende schijf en speelt zomaar 41. 49-43!?!, …Een volledige analyse gaat hier te ver, zwart doet logische zetten en verliest. 41…, 9-14; 42. 47-42 (niet 24-19 vanwege (14-20 en 15-20!), 2-8; 43. 43-38, . . . Op dit moment verkeerde de piepjonge aanwinst van Damclub Den Haag in een staat van euforie. Ik speel (8-13) en de voormalig viervoudig wereldkampioen staat misschien zelfs wel verloren. Tegen mij… Maar toen hij de stand nog even bekeek, werd hem opeens de poets duidelijk die Gantwarg hem gebakken had. Op (8-13) volgt namelijk het fraaie 25-20! (14x43) 38x49 (28x39) 32-27 (21x32) 37x28 en wit wint. Het punt is dat Gantwarg deze wending al lang van te voren zag aankomen. Vogelaar zal nog flink wat moeten bijleren om de geweldenaar van Minsk echt in de problemen te brengen! Er volgde nog 43. . ., 4-9; 44. 24-19, 9-13; 45. 19x10, 15x4; 46. 30-24, 21-26; 47. 41-36 en zwart gaf het op. De simpele dreiging 32-27, 36x27 is dodelijk.
We keren nog even terug naar de stand na 44. 24-19. In plaats van (9-13) had zwart remise kunnen maken met (12-17!) Nu voldoet 33-29 niet, dus 41-36 (8-12) 30-24 (9-13) 24-20 (21-26!!) 31-27 etc. werkt niet, dus dan maar 20-14. Wit lijkt dik gewonnen te staan, maar zwart maakt remise door het absurde (22-27!!) en de rest is aan de lezer.
De oplossing van de opgave van 1 december (wit: 12, 22, 28, 30, 32, 37, 40, 48, 49, / zwart: 2, 9, 11, 13, 19, 21, 23, 25, 29,) van P. Kuijper luidt: 34, 8, 44, 3, 7, 46 (23, 13) 43. Ook de nieuwe opgave is van P. Kuijper uit Hoorn. Zie diagram. Wit begint en wint.
|