|
Aanval
ramt omsingeling door
Eric van Dusseldorp De
diagramstand, met zwart aan zet, is een typische late middenspelpositie die
voortkomt uit een principiële aanvals-versus-omsingelingspartij. Even los van
allerlei (bijna) winnende offers voor zwart, heeft wit wel wat voor elkaar. De
aanvallende partij heeft een achtergebleven schijf op 6 en moet, bijv. na
(18-23), rekening houden met de ruil 30-25 (19x30) 35x24. Bovendien heeft wit
ook nog een mooie controle met 39-33. Het nadeel van een omsingeling kan echter
zijn dat, als ie niet meer loopt, de aanvaller een bot offer kan plaatsen om er
vervolgens gewoon door te rammen.
Uit
de NK-finale. Zwart is bijna gedwongen om te offeren, maar dat is helemaal niet
erg. Hij heeft daartoe twee zeer goede mogelijkheden waarvan er een wint en een
nipt remise wordt. Hein Meijer koos het verkeerde offer. 44…, 28-33?; 45.
38x29, 27-32; en nu zijn zelfs alle `gewone` zetten remise. Het was voor Ron
Heusdens dus niet al te moeilijk om tot een puntendeling te komen 46. 30-25, 19x30; 47.
35x24, 22-28; 48. 31-27!,… Dit tegenoffertje is nu wel noodzakelijk, 48…, 32x21; 49. 36-31!,
6-11; 50. 34-30, 11-16; 51. 24-20!,… Het
juiste moment. Zwart heeft geen tempo om mooi te laten slaan. Op 39-34? was
(28-32) gevolgd en zwart wint wel. 51…, 17-22; 52. 26x17,
22x11; 53. 20x9, 13x4; 54. 30-24, 16-21; en
remise overeengekomen. Beide kleuren staan op doorbreken. In
de diagramstand had het andere offer winst opgeleverd en het kan niet anders dan
dat Meijer het behulpzame Zetje van Weiss moet hebben overzien. Dus (27-32!)
38x27 (28-33) 39x28 (22x33) en nu is het van eminent belang dat 27-21 verliest
door (18-23!) 21x12 (33-39) 34x43 (23-29) 24x33 (13-18) 12x23 (19x48) met snelle
winst, bijvoorbeeld 30-25 (48-43). In
plaats van 27-21 moet dus maar 34-29, maar dan wint (33-38) 30-25 (19x30) 35x24
(38-43) 27-21 (17-22) 31-27 (22x31) 36x27 (43-48) 21-17 (48-37) uiteindelijk
probleemloos. |